Ακρίτες στο έλεος της πανδημίας

Από την Κέλλυ Φαναριώτη

Ανησυχία και προβληματισμό προκαλούν τα απόνερα της τεράστιας υγειονομικής κρίσης του κορονοϊού στα ακριτικά νησιά. Η συνεχιζόμενη αβεβαιότητα σε συνδυασμό με τα αρνητικά μηνύματα που εκπέμπονται στο μέτωπο του τουρισμού, έχουν δημιουργήσει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ που απειλεί να «τινάξει στον αέρα» τις λιγοστές οικογένειες που έχουν απομείνει στις εσχατιές του Αιγαίου.

Ο 33χρονος Νικήτας Καμπούρης που διατηρεί στην Κάσο κατάστημα εστίασης έχει αρχίσει ήδη να βλέπει τα πρώτα σημάδια της ύφεσης. Οι κάτοικοι του νησιού, όπως μου λέει, είναι στην πλειονότητά τους άνω των 65 ετών και δεν βγαίνουν από τα σπίτια τους λόγω του φόβου για τον ιό. «Εμείς, οι ελάχιστοι εναπομείναντες νέοι, τους βοηθάμε πηγαίνοντάς τους στο σπίτι τα φάρμακα και τα τρόφιμα. Ευτυχώς υπάρχει αλληλεγγύη στο νησί αλλά η κατάσταση αναμένεται να είναι ιδιαίτερα δύσκολη τους επόμενους μήνες», σημειώνει. Τα τελευταία χρόνια η Κάσος είχε παρουσιάσει αύξηση του τουρισμού, κυρίως με ταξιδιώτες από Ιταλία, όμως ,φέτος οι ντόπιοι ελπίζουν στον εσωτερικό τουρισμό.

«Το νησί μας προσφέρει κάτι διαφορετικό, την ηρεμία. Κάθε χρόνο έχουμε λιγοστούς επισκέπτες από Κρήτη και Ρόδο, ελπίζουμε λοιπόν σε αυτούς», λέει προσθέτοντας πως αρκετοί Κασιώτες που διατηρούν εξοχικά στο νησί και μένουν στο εξωτερικό, έχουν ήδη ακυρώσει το φετινό ταξίδι στο νησί. Ο μεγαλύτερός του φόβος είναι πως με το πέρασμα των χρόνων η Κάσος θα αδειάσει καθώς όλο και περισσότεροι νέοι το εγκαταλείπουν μη μπορώντας να εργαστούν στον τόπο τους.

Ανάλογη είναι η κατάσταση και στους Λειψούς, όπου η βασικότερη πηγή εσόδων των ντόπιων είναι ο τουρισμός. «Έχουμε πάθει μεγάλη ζημιά. Δεν πρόκειται απλά για ένα συμπλήρωμα αλλά για την κύρια ασχολία των κατοίκων», μου λέει ο δήμαρχος του νησιού Φώτης Μάγγος. Οι εκτιμήσεις του για το φετινό καλοκαίρι είναι δυσοίωνες όχι μόνο εξαιτίας της απουσίας ξένων επισκεπτών αλλά και διότι οι Έλληνες πολίτες έχουν ήδη εξουθενωθεί οικονομικά από τις συνέπειες της πανδημίας. «Δεν ξέρω κατά πόσο θα έχουν την άνεση να ταξιδέψουν φέτος».

Περίπου τρία μίλια νοτιότερα, στους Αρκιούς το κλίμα δεν διαφέρει και πολύ. Οι ελάχιστοι κάτοικοι του νησιού τους τελευταίους μήνες δεν βγαίνουν από το σπίτι. «Η συντριπτική πλειοψηφία είναι άνω των 70 ετών και ανήκει στις ευπαθείς ομάδες», τονίζει η Μαρία Τσιαλέρα, η δημοφιλής δασκάλα στο σχολείο του νησιού που έχει έναν μόλις μαθητή. Οι επισκέψεις ξένων τουριστών τα τελευταία δύο χρόνια είχαν αυξηθεί κατά 200%, συνεπώς  η επέλαση του κορονοϊού θα αφήσει τα σημάδια της και στο ακριτικό αυτό νησί.

«Στους Αρκιούς ο πρωτογενής τομέας έχει ατονήσει. Αυτό δεν οφείλεται σε αδιαφορία των ντόπιων αλλά στο γεγονός ότι δεν υπάρχουν πια νέοι στο νησί, μόνο ηλικιωμένοι», σημειώνει η δασκάλα που δύο φορές την εβδομάδα πηγαινοέρχεται από τους Λειψούς όπου μένει, προκειμένου να ανταποκριθεί όσο το δυνατόν καλύτερα στα καθήκοντά της. «Αν και έχω μόνο έναν μαθητή, τα μαθήματα γίνονται μέσω τηλεφώνου, ακόμη κι όταν βρίσκομαι στους Αρκιούς. Τα περιοριστικά μέτρα ισχύουν για όλους», υπογραμμίζει επισημαίνοντας πως της προκαλεί θλίψη το άδειο καράβι κάθε φορά που ταξιδεύει. «Με τη σχετική άδεια του υπουργείου Παιδείας, έχω τη δυνατότητα να έρχομαι στους Αρκιούς από τους Λειψούς. Πέφτει το ηθικό μου όταν βλέπω την άδεια καμπίνα, όμως είμαι αισιόδοξη πως στο τέλος θα πάνε όλα καλά».