...ιστορίες που αξίζει να διαδοθούν!

«Ο τζόγος με οδήγησε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας»

Από την Κέλλυ Φαναριώτη 

«O τζόγος σε ντύνει με ενα συγκεκριμένο ρουχο, το οποίο κολλάει επάνω σου και για να το βγάλεις πρέπει να γδάρεις το δέρμα σου, να βγάλεις καινούριο». Με τα παραπάνω λόγια  o 40χρονος Παναγιώτης μου περιγράφει τον γολγοθά της εξάρτησης που έζησε από τα τυχερά παιχνίδια . Τα οικονομικά και επαγγελματικά προβλήματα που βίωνε σε συνδυασμό με το οικογενειακό του υπόβαθρο, τον οδήγησαν σταδιακά στη μέθη του τζόγου. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει μέσα σε δύο χρόνια το ποσό των 10.000 ευρώ και να φτάσει στο έσχατο – όπως το χαρακτηρίζει – σημείο, να βάλει ενέχυρο τη βέρα του και τα βαφτιστικά κοσμήματα των παιδιών του.

«Ήμουν πέντε μήνες απλήρωτος στη δουλειά μου, τα έξοδα έτρεχαν ενώ παράλληλα αντιμετώπιζα και κάποια οικογενειακά προβλήματα. Μια μέρα λοιπόν, χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερος λόγος, έπαιξα. Όσο περνούσε ο καιρός, το έκανα όλο και συχνότερα προκειμένου να κερδίζω χρήματα αλλά και να ξεφεύγω από την άσχημη καθημερινότητά μου. Όμως από κάποιο σημείο η κατάσταση ξέφυγε. Η αδρεναλίνη που μου προσέφερε το παιχνίδι δε μπορούσε να συγκριθεί με τίποτα άλλο. Δε μπορούσα να ζήσω χωρίς αυτό και έκανα ανήθικα πράγματα, κορόιδεψα πολλούς ανθρώπους για να ικανοποιήσω την ανάγκη μου αυτή», αναφέρει ο ίδιος περιγράφοντας το πώς έπεσε στην παγίδα των τυχερών παιχνιδιών. Τα ψέματα προς τη σύζυγό του διαδέχονταν το ένα το άλλο ενώ έβλεπε τα παιδιά του να μεγαλώνουν χωρίς ουσιαστικά να βρίσκεται δίπλα τους. Όπως διηγείται, επί δύο χρόνια αρνιόταν να πάει κάποια βόλτα με τη σύζυγό του, έβρισκε συνέχεια δικαιολογίες για να μην το κάνει και αντ’αυτού προτιμούσε να μένει μόνος στο σπίτι. «Ήμουν μονίμως με το κινητό στο χέρι προκειμένου να μάθω αν κέρδισα αναζητώντας παράλληλα κάποια διαφορετική στρατηγική, η οποία θα μου αποφέρει χρήματα και θα νιώσω ευχαρίστηση», σημειώνει. ‘Οσο περνούσε ο καιρός η κατάστασή του επιδεινωνόταν ώσπου αναγκάστηκε να εκμυστηρευτεί στη σύζυγό του όλα όσα βίωνε τα τελευταία χρόνια. «Πήρε τα παιδιά και έφυγε από το σπίτι. Η στιγμή που άνοιξε την πόρτα και με εγκατέλειψε, μου προκάλεσε για  πρώτη φορά στη ζωή μου την επιθυμία να αυτοκτονήσω. Ήθελα να βγω στο μπαλκόνι και να βουτήξω στο κενό». Πλέον, ο Παναγιώτης είναι 503 ημέρες «καθαρός» από το τζόγο κι αυτό χάρη στο πρόγραμμα απεξάρτησης που παρακολουθεί τους τελευταίους 20 μήνες στο ΚΕΘΕΑ -ΑΛΦΑ. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ατομική ψυχοθεραπεία αλλά και ομαδικές συναντήσεις, στις οποίες δεκάδες πάσχοντες συναντιούνται και ανταλλάζουν απόψεις για τα βιώματά τους. Επιπλέον, οι συγγενείς ή οι στενοί φίλοι του πάσχοντος έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν ειδικά σεμινάρια προκειμένου να καταφέρουν να αντιμετωπίσουν με σωστό τρόπο το άτομο του περιβάλλοντός τους που κάνει παθολογική χρήση.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τα τυχερά παιχνίδια εθιστικά; Η ψυχολόγος και υπεύθυνη του προγράμματος του ΚΕΘΕΑ – ΑΛΦΑ Ελένη Βοτίκα ξεκαθαρίζει πως πρόκειται για ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο που δεν μπορεί να αποδοθεί σε μια συγκεκριμένη αιτία. «Παίζει ρόλο το ίδιο το άτομο, η ψυχοσύνθεσή του, η ιστορία που κουβαλά, η οικογένειά του αλλά και η κατάσταση της κοινωνίας. Είναι δηλαδή πολλά κομμάτια μαζί που έρχονται και συνδέονται σε κάθε άνθρωπο και τον οδηγούν στην εξάρτηση». Σύμφωνα με την ίδια, τα συμπτώματα εκείνου που παίζει παθολογικά περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη νευρικότητα, τα συνεχή ψέματα προκειμένου να δικαιολογηθούν τα χρηματικά ποσά που χάνονται από το κοινό οικογενειακό ταμείο ή εκείνο της δουλειάς καθώς και το δανεισμό από πρόσωπα του ευρύτερου περιβάλλοντος. Αυτή τη στιγμή το πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ – ΑΛΦΑ παρακολουθούν περίπου 90 άνθρωποι όλων των κοινωνικών στρωμάτων και μορφωτικών επιπέδων. «Δεν κάνει διακρίσεις, μπορεί να συμβεί στον καθένα μας», διευκρινίζει η ψυχολόγος.

Το πρόγραμμα της απεξάρτησης διαρκεί δύο χρόνια και το πιο δύσκολο στάδιο είναι, σύμφωνα με την ίδια, η ψυχική απεξάρτηση, το να μπορέσει δηλαδή ο άνθρωπος να κατανοήσει τους λόγους που τον οδήγησαν στο να εξαρτηθεί από το τζόγο. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του Παναγιώτη που πλέον ζει ξανά μαζί με την οικογένειά του αφού πρώτα, όπως λέει, κατόρθωσε να βρει τον εαυτό του. «Η απεξάρτηση δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Έμαθα όμως να βλέπω τα πάντα με διαφορετική οπτική και να έχω εγώ τον έλεγχο του εαυτού μου. Προβλήματα πάντα θα υπάρχουν στη ζωή αλλά  με το τζόγο δεν πρόκειται να λυθούν», εξηγεί.

Οικονομική κρίση

Η μακρόχρονη οικονομική κρίση και οι πληγές της εθνικής καταστροφής, κάνουν αρκετούς ανθρώπους να εναποθέτουν τις ελπίδες τους στα τυχερά παιχνίδια , κατά την κ. Βοτίκα: «Όταν υπάρχει ανεργία και ανατροπές στις ζωές των ανθρώπων, πολλές φορές μπορεί να καταφύγουν σε τυχερά παιχνίδια, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως θα εξαρτηθούν. Εμπειρικά, πάντως, σας λέω ότι όσο περνά ο καιρός, οι εξαρτημένοι αυξάνονται και τα τηλεφωνήματα που δεχόμαστε για βοήθεια πληθαίνουν».

You might also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More

Privacy & Cookies Policy