Από τις αίθουσες του Α.Π.Θ στις φαβέλες της Βραζιλίας

Συνέντευξη στην Κέλλυ Φαναριώτη 

Είναι μόλις 24 ετών και έχει ήδη βαλθεί να αλλάξει τον κόσμο. Ο λόγος για τη δημοσιογράφο Μπέλλα Παπαδοπούλου που ταξιδεύει ανά την υφήλιο προκειμένου να καταγράφει τα περιβαλλοντικά προβλήματα κάθε περιοχής βοηθώντας παράλληλα στην επίλυσή τους.

Στο τέλος του μήνα θα πάει στην Ανταρκτική μιας και έχει επιλεγεί ως ένα από τα μέλη του προγράμματος ‘Antarctic Youth Ambassador’ με σκοπό να συμμετάσχει στη διεθνή εκστρατεία της Ανταρκτικής. Στόχος  του προγράμματος είναι να  εμπνεύσει τον κόσμο να αναλάβει τις ευθύνες του και να συνειδητοποιήσει πως ήρθε η ώρα για δράση.

Η νεαρή Μπέλλα με το μεγάλο όραμα, ξέκλεψε λίγο χρόνο από τα μαθήματα για ηλιακό μαγείρεμα που παραδίδει στη Βραζιλία και μίλησε στο metrogreece.gr.

-Γιατί ήθελες να γίνεις δημοσιογράφος; Είχες από παλιά το όραμα να αλλάξεις κάποια πράγματα στον κόσμο;

Από πολύ μικρή ηλικία ανησυχούσα για το περιβάλλον και ήδη στο δημοτικό σχολείο ήμουν η πρόεδρος του Περιβαλλοντικού κόμματος και έδινα ό,τι λεφτά είχα σε μια οργάνωση που προστάτευε την περιοχή του Αμαζονίου από την αποψίλωση των δασών. Αποφάσισα τότε ότι ήθελα να γίνω δημοσιογράφος για να μπορέσω να δώσω στο περιβάλλον τη φωνή που του αξίζει.

– Μέσα από τα μέχρι στιγμής ρεπορτάζ σου σε ξένες χώρες, ποια στιγμή σου έχει χαραχτεί έντονα στο νου και για ποιο λόγο;

Πριν μερικές μήνες πήγα στο Ρίο Ντε Τζανέιρο για να γράψω μια ιστορία για Rocinha η οποία είναι η μεγαλύτερη ”Φαβέλα” της Νότιας Αμερικής. Είναι μια παραγκούπολη με 300.000 κατοίκους οι οποίοι περισσότεροι ζούνε χωρίς ρεύμα. Είναι ένα επικίνδυνο μέρος για να πάει κανείς μόνος του, διότι είναι μια μαφία των ναρκωτικών που κατείχε την εξουσία. Πήγα εκεί με το κίνητρο να γράψω ένα άρθρο σχετικά με την περιβαλλοντική τους κατάσταση στο πλαίσιο του Ρίο +20, αλλά αντ ‘αυτού κατέληξε στη μέση από τις βαθύτερες αυλές των παραγκουπόλεων, επειδή ακριβώς τότε ήταν μια εισβολή από μια άλλη συμμορία ναρκωτικών που άρχισε να πυροβολεί στην μέση του δρόμου.

Δύο άνθρωποι δολοφονήθηκαν μόλις λίγα μέτρα μακριά από μένα και έτσι ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο για μένα να προσπαθήσω να βγω από την Φαβέλα εκείνη την στιγμή. Αντ ‘αυτού έπρεπε να κρυφτώ το σπίτι μιας ηλικιωμένης κυρίας μέχρι να περάσει ο κίνδυνος. Μου πρόσφεραν να κάτσω μαζί τους για φαγητό και τότε ήταν που είδα ότι όλα τα πράγματα στο τραπέζι ήταν προκατασκευασμένα. Κοίταξα γύρο γύρο και κατάλαβα ότι η οικογένεια αυτή δεν είχε ρεύμα στο σπίτι και έτσι δεν μπορούσε να μαγειρεύει κανένα φαγητό. Τα 9 εγγονάκια της ήταν όλα τόσο αδύναμα όπως και η ίδια η γιαγιά τους. Συζητώντας για το πρόβλημα η κυρία μου είπε ότι σχεδόν κανένας στη γύρο γειτονιά δεν είχε ρεύμα.

Η Μπέλλα κατά τη διάρκεια εθελοντικής της αποστολής στο Βιετνάμ

-Αυτό το διάστημα με τι ασχολείσαι;

Αυτό το διάστημα έχω ξεκινήσει ένα περιβαλλοντικό project που σχετίζεται με το «ηλιακό» μαγείρεμα. Αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι σε μια μικρή πόλη στη βορειοανατολική Βραζιλία που ονομάζεται Itacaré. Οι εντυπώσεις μου; Ενώ η περιοχή έχει αναπτυχθεί τουριστικά σε μεγάλο βαθμό, ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας εξακολουθεί να ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, σε φαβέλες. Γνωρίζατε για παράδειγμα ότι μπορείτε να κάνετε έναν φούρνο (το μάτι) από μια ομπρέλα και λίγο αλουμινόχαρτο?

Στις 28 Φεβρουαρίου πάω στην Ανταρκτική για να εκπαιδευτώ και να γίνω μια  πρέσβειρα της Ανταρκτικής. Αυτό σημαίνει ότι θα μπορώ επίσημα σε διεθνή τύπο να γράφω για αυτά τα ζητήματα και να μπορώ να γίνω μέλος της ομάδας πίεσης που θα παλέψει για να ανανεωθεί το Antarctic Treaty Protocol.

-Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;

Το Απρίλιο θα εκδόσω ένα βιβλίο όπου γράφω για την Ανταρκτική, το περιβάλλoν και το πώς μπορεί ο καθένας να κάνει μια διαφορά προσωπική. Θα είναι ένα βιβλίο που θα είναι ευχάριστο και εύκολο για ανάγνωση που να κινεί τον αναγνώστη σε δράση. Πρώτα θα εκδοθεί στα Αγγλικά και μετά στα Ελληνικά. Μόλις βγει στα ελληνικά θα κάνω ένα book-tour στην χώρα προκειμένου να το προωθήσω. Θα χαιρόμουν πολύ αν  το βιβλίο μπορούσε να γίνει κομμάτι του εκπαιδευτικού υλικού στα σχολεία. Είναι πολύ σημαντικό να ευαισθητοποιηθεί η νέα γενιά.