Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΠΟΥ ΥΨΩΣΕ ΤΗ ΓΑΛΑΝΟΛΕΥΚΗ ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΠΟΛΟ
Ο Μπάμπης Μπίζας είναι ο πρώτος έλληνας που πάτησε το πόδι στον αφιλόξενο τόπο του Βορείου αλλά και του Νοτίου Πόλου, υψώνοντας μάλιστα και την ελληνική σημαία.
Πλέον, βρίσκεται στην Ανταρκτική, από όπου ξέκλεψε λίγο χρόνο προκειμένου να μιλήσει στο maga.gr για όλα εκείνα που τον σημάδεψαν στις γειτονιές του κόσμου.
Η ΑΡΧΗ
Σε ηλικία 22 ετών έβγαλε το πρώτο του διαβατήριο και έχοντας το θάρρος, το θράσος αλλά και την άγνοια της νεότητας, ξανοίχτηκε για Ασία, Ινδία, Μπαγκλαντές, Νότιο Αφρική καταλήγοντας στην Αμερική.
«Επέστρεψα στην Ελλάδα μετά από πεντέμισι μήνες. Οι γονείς μου είχαν χάσει τα ίχνη μου και με αναζήτησαν μέσω του Ερυθρού Σταυρού. Τους τηλεφώνησα λοιπόν από το Κολόμπο ότι ετοιμάζομαι να μπαρκάρω για Αμερική και μου ευχήθηκαν καλό ταξίδι», δηλώνει.
Όταν πήρε το πτυχίο του από το τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας, έπρεπε να αποφασίσει με τι θα ασχοληθεί επαγγελματικά. Η επιλογή του ήταν μονόδρομος κι έτσι χτύπησε την πόρτα ενός γνωστού ταξιδιωτικού γραφείου και μέσα σε λίγα χρόνια έγινε προϊστάμενος διοργάνωσης εκδρομών.
«Όλος ο κόσμος ήταν μπροστά. Τότε ναι, ήξερα. Αυτός θα ήταν ο τρόπος ζωής μου, τίποτε άλλο», υπογραμμίζει.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των ταξιδιών, δεν ήταν λίγες οι φορές που ήρθε αντιμέτωπος με ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις χωρίς ωστόσο ποτέ να κινδυνέψει να χάσει τη ζωή του.
Ένα από τα περιστατικά που θυμάται έντονα, είναι όταν τον συνέλαβαν στη Λιβύη την εποχή του Καντάφι και τον έκλεισαν σ’ ένα κελί στο κτήριο της Ασφάλειας της Βεγγάζης.
Ακόμη, ένα σκηνικό στο Ρίο ντε Τζανέιρο είναι από αυτά που θα του μείνουν αξέχαστα.
«Με έκλεισαν στο κρατητήριο του αστυνομικού τμήματος της Κοπακαμπάνα μέχρι να δεχτώ να τους δώσω 100 δολάρια λάδωμα για να με αφήσουν ελεύθερο. Είχα ξυλοκοπήσει έναν κλέφτη της παραλίας που μου πήρε το παντελόνι την ώρα που έκανα μπάνιο», λέει τονίζοντας πως σε γενικές γραμμές τα προβλήματα τα δημιουργούσαν οι τοπικές αρχές.
Πάντως, εκείνο που έχει τη μεγαλύτερη σημασία κάθε φορά που ταξιδεύει κανείς, είναι, κατά τον κ. Μπίζα, η περιπλάνηση και η επαφή με τους ανθρώπους.
«Δεν εννοώ με τίποτε ότι είναι ταξίδι εμπειριών και αισθήσεων το να κλειστώ σ ένα πολυτελές ξενοδοχείο για μπάνιο και spa και την όγδοη μέρα να γυρίσω νομίζοντας ότι ανακάλυψα τον κόσμο. Το πολύ – πολύ να ανακάλυψα ένα ακόμη ξενοδοχείο. Ταξίδι είναι να ακούσεις τους ήχους της γλώσσας που μιλάνε οι άνθρωποι και να προσπαθήσεις να την επαναλάβεις έστω και χωρίς επιτυχία», επισημαίνει.
Ο ΝΟΤΙΟΣ ΠΟΛΟΣ
Ένα από ταξίδια που σημάδεψαν, τόσο λόγο της ομορφιάς του, όσο και της επικινδυνότητας, ήταν προσγείωση στους δύσβατους παγετώνες του Νοτίου Πόλου. Όπως διηγείται ο ίδιος στο maga.gr, πέταξε από τη νότια Χιλή με το γιγαντιαίο ILIUSHIN και προσγειώθηκε στην ισοπεδωμένη επιφάνεια του παγετώνα Γιούνιον στα 700 μέτρα υψόμετρο.
«Στο οροπέδιο η θερμοκρασία άγγιζε τους μείον 26 βαθμούς αλλά ήμασταν καλά ντυμένοι. Μετά από τρεις μέρες, ήρθε και μας πήρε το αναστηλωμένο δικινητήριο BISLER του 1942», διηγείται χαρακτηριστικά και προσθέτει: «Οι λιγοστοί επιβάτες είχαν μαζί τους υπνόσακους, νερό και τροφή καθώς και την πάπια για τα ούρα».
Μόλις προσγειώθηκαν στο έδαφος, κοντά στη βάση που εργάζονται ως και 100 επιστήμονες κατά περιόδους, ο κ. Μπίζας, τοποθέτησε την ελληνική σημαία στο μπαστούνι της πεζοπορίας για να ανεμίζει. Τελικά επέστρεψε στη Χιλή, μέσω ενός ILIUSHIN και εν συνεχεία στην Αθήνα, κάνοντας ένα πραγματικά εξαντλητικό ταξίδι 45 ολόκληρων ωρών.
LOW BUDGET
Έχοντας γυρίσει κάθε γωνιά του πλανήτη, ο κ. Μπίζας μας λέει με βεβαιότητα πως οι περιπλανήσεις ανά τον κόσμο δεν είναι και τόσο ακριβό σπορ. Ωστόσο, υπογραμμίζει με νόημα ότι για να κάνει κανείς το γύρο του κόσμου πρέπει να είναι έτοιμος να θυσιάσει πράγματα αλλά και να αντιμετωπίσει κακουχίες. «Για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει κανείς να ξεχάσει τις ανέσεις του, τους φίλους του και την προσωπική του ζωή. Χρειάζονται πολύ λιγότερα χρήματα απ ό,τι φαντάζεται κάποιος. Όταν ταξιδεύεις αργά και αναζητάς ευκαιρίες όλα γίνονται με πιο οικονομικό τρόπο. Αν βιάζεσαι, γιατί έχεις άλλες υποχρεώσεις, τότε το πληρώνεις ακριβά».