Γιώργος Μπίζος: Ο παντοτινός υπερασπιστής του Νέλσον Μαντέλα

Από την Κέλλυ Φαναριώτη 

Όταν το 1941 έφυγε άρον άρον με τους γονείς του και τα αδέρφια του από το Βασιλίτσι Μεσσηνίας με προορισμό την Κρήτη, ο Γιώργος Μπίζος δεν φανταζόταν πως η μοίρα τον προόριζε να γράψει ιστορία σε μια χώρα άγνωστη και μακρινή. Παλεύοντας με τα κύματα για τρία συνεχόμενα μερόνυχτα μέσα σε μια ψαρόβαρκα, ενημερώθηκαν από ένα συμμαχικό πλοίο που βρέθηκε στο δρόμο τους πως η Κρήτη έχει καταληφθεί κι έτσι έβαλαν πλώρη για Αλεξάνδρεια. Μετά από τρεις μήνες παραμονής στην Αίγυπτο, κατέληξαν στη Νότιο Αφρική.

Στην καινούρια του πατρίδα ο Γιώργος Μπίζος ανακάλυψε πως τα δικαιώματα των έγχρωμων καταπατούνται βάναυσα κι έτσι αποφάσισε να γίνει δικηγόρος προκειμένου να τους υπερασπιστεί. Στο πανεπιστήμιο γνώρισε τον Νέλσον Μαντέλα και αμέσως αναπτύχθηκε μεταξύ τους μια βαθιά και ειλικρινής φιλία που διήρκησε 65 χρόνια.

Μάλιστα, αρκετό καιρό μετά συνέταξαν μαζί το Σύνταγμα της Νοτίου Αφρικής, το οποίο θεωρείται ένα από τα καλύτερα στον κόσμο για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η γνωριμία
Ο Γιώργος Μπίζος συνάντησε για πρώτη φορά τον Νέλσον Μαντέλα το 1948 στο πανεπιστήμιο Γουιτγουότερσραντ στο Γιοχάνεσμπουρκ. Την περίοδο εκείνη ο Μαντέλα ολοκλήρωνε τις σπουδές του στη Νομική ενώ ο Γιώργος Μπίζος ήταν στα πρώτα χρόνια. «Μιλούσε συνεχώς στους φοιτητές για τις φυλετικές διακρίσεις και τον παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον. Στη συνέχεια, μου έδινε υποθέσεις για φτωχούς ανθρώπους και πολιτικές δίκες χωρίς χρήματα. Παρά το γεγονός πως ήταν ένας πολύ καλός δικηγόρος και είχε γίνει αρκετά γνωστός μέσα από τις δράσεις του, σε μια δίκη ο δικαστής τον αμφισβήτησε, ζητώντας του το πιστοποιητικό του, το οποίο δεν είχε μαζί του, και τελικά δεν του επέτρεψε να συνεχίσει. Πήγα στο ανώτατο δικαστήριο να τον υπερασπιστώ ζητώντας την παραίτηση εκείνου του δικαστή για ρατσιστικούς λόγους, αφού όλοι γνωρίζαμε τον Νέλσον Μαντέλα. Κερδίσαμε την υπόθεση κι έτσι γεννήθηκε μεταξύ μας μια βαθιά και μακρόχρονη φιλία», δηλώνει  ο ομογενής δικηγόρος.

Τα χρόνια της φυλακής

Όταν το 1962 ο ιστορικός ηγέτης της Νοτίου Αφρικής συνελήφθη με βαρύτατες κατηγορίες και λίγους μήνες μετά μεταφέρθηκε στις φυλακές του νησιού Ρόμπεν στο Κέιπ Τάουν, ο έλληνας δικηγόρος ανέλαβε την υπεράσπισή του και ήταν ο πιο τακτικός του επισκέπτης. « Έπρεπε να επιλέξει ένα μόνο άτομο με το οποίο θα ερχόταν σε επαφή ο ίδιος και η οικογένειά του και διάλεξε εμένα. Ήταν πολύ δύσκολα χρόνια για εκείνον αλλά και για εμένα που τον έβλεπα σε ένα κελί τεσσάρων τετραγωνικών μέτρων να περνά την ώρα του σπάζοντας πέτρες», υπογραμμίζει τονίζοντας πως εκείνη την περίοδο αντιμετώπιζε κι εκείνος προβλήματα με τις Αρχές επειδή είχε αναλάβει τις πολιτικές δίκες του κόμματος του Μαντέλα.

Η αποφυλάκιση του Μαντίμπα (σ.σ. πατέρας του Έθνους) το 1990 χάρισε στον Γιώργο Μπίζο αλλά και σε ολόκληρη τη Νότιο Αφρική τεράστια χαρά και συγκίνηση. «Έμεινε στη φυλακή 27 ολόκληρα χρόνια και κατάφερε να μην αλλοιώσει καθόλου την προσωπικότητά του. Μια χώρα με πολλά χρώματα και διαφορετικές θρησκείες κατάφερε να ενωθεί χάρη σε εκείνον. Μακάρι και οι σημερινοί πολιτικοί ηγέτες να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Τους παρακολουθώ να λένε τελευταία πως υιοθετούν την πολιτική του αλλά η πολιτική που εφαρμόζουν δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με εκείνη του Μαντέλα. Είτε δεν ξέρουν τελικά ποιος ήταν και τι έκανε ο Νέλσον Μαντέλα είτε δεν θέλουν να μάθουν», λέει.

Η αγάπη του για την Ελλάδα
Κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής μας συνομιλίας  ο διακεκριμένος νομικός τόνιζε διαρκώς την αγάπη που έτρεφε ο Μαντέλα για τη χώρα μας και τη συγκίνησή του όταν αντίκρισε για πρώτη φορά τον Παρθενώνα.
« Ήταν θερμός φιλέλληνας, θεωρούσε την Ελλάδα μητέρα της δημοκρατίας και επιθυμούσε η Νότια Αφρική να γίνει η μικρή της κόρη» αναφέρει εξιστορώντας μια στιγμή που του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση όταν επιστρέφθηκαν μαζί την Ελλάδα το 2002. « Όταν είδε από το παράθυρο του ξενοδοχείου όπου διαμέναμε τον Παρθενώνα, μου είπε πως αυτό το θαύμα το είχε ξαναδεί. Αν και δεν είχε δει ποτέ από κοντά τον Παρθενώνα, υπήρχε μέσα του σαν ιδέα, ως σύμβολο της δημοκρατίας».

Στην μνήμη του πάντως έμεινε χαραγμένη και μια συγκεκριμένη στιχομυθία με τον Μαντέλα μέσα στη φυλακή λίγο μετά από ένα συνέδριο που παρακολούθησε το 1982 στην Αρχαία Ολυμπία. Ο δήμαρχος της περιοχής του ανακοίνωσε πως έχουν επικηρύξει τον Μαντέλα επίτιμο δημότη της. Του εξέφρασε δε και το παράπονό πως ενώ του έστειλαν γράμμα στη φυλακή, εκείνος δεν τους απάντησε ποτέ. «Τους εξήγησα πως τέτοιου είδους γράμματα δεν έφταναν ποτέ στα χέρια του διότι δεν συνέφερε τις Αρχές να λαμβάνει τιμές από ξένα κράτη. Όταν τον επισκέφτηκα μετά στη φυλακή και του το ανακοίνωσα, συγκινήθηκε λέγοντάς μου πως αυτό τον κάνει να αισθάνεται περήφανο και τον τιμά περισσότερα από καθετί που είχε ακούσει ως τότε».

Who is who
Ο Γιώργος Μπίζος γεννήθηκε το 1928 στο Βασιλίτσι Μεσσηνίας. Στη διάρκεια του B’ Παγκοσμίου Πολέμου, δραπέτευσε από την κατεχόμενη πατρίδα του και κατέφυγε ως πρόσφυγας στη Νότια Αφρική. Σπουδάζει Νομικά και ασχολείται με τη μάχιμη δικηγορία. Υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των καταπιεσμένων Μαύρων, με εξέχουσα φιγούρα τον Νέλσον Μαντέλα και άλλα ηγετικά στελέχη του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου, αναδεικνύεται σε μεγάλη νομική φυσιογνωμία. Μία από τις κύριες ενασχολήσεις του είναι σήμερα ο αγώνας του για την επιστροφή των μαρμάρων του Παρθενώνα. Έχει τιμηθεί από δεκάδες οργανισμούς σ’ όλο τον κόσμο για την προσφορά του στην αποκατάσταση της δημοκρατίας.