Η γηραιότερη windsurfer του κόσμου είναι από την Κεφαλλονιά

Από την Κέλλυ Φαναριώτη 

Ένα διαφορετικό πρότυπο γιαγιάς ενσαρκώνει η κ. Αναστασία Γερολυμάτου από το Αργοστόλι που παρότι διανύει την ένατη δεκαετία της ζωής της, «δαμάζει» καθημερινά τις θάλασσες του Ιονίου με την ιστιοσανίδα της. Ούσα λάτρης του αέρα και του νερού, η 81χρονη Κεφαλλονίτισσα αποτελεί την γηραιότερη windsurfer του κόσμου και σύντομα αναμένεται να κερδίσει μια θέση στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες. «Όταν έμαθα πριν λίγες ημέρες ότι δεν υπάρχει άλλος στην ηλικία μου να κάνει windsurfing, ενθουσιάστηκα. Αυτή την περίοδο ετοιμάζω τον φάκελό μου και τέλος Αυγούστου θα τον στείλω στους υπεύθυνους των βραβείων», μου λέει. 

Η ενασχόλησή της με το συγκεκριμένο άθλημα ξεκίνησε πριν από αρκετά χρόνια αλλά άρχισε να το ασκεί εντατικά μετά την συνταξιοδότησή της. «Κάθε φορά που βρίσκομαι επάνω στη σανίδα μου και σηκώνω τα πανιά αισθάνομαι ελεύθερη, νιώθω την αγαλλίαση και την απεραντοσύνη της θάλασσας. Η μόνη μου έγνοια κάθε πρωί που ξυπνώ είναι εάν θα έχει αέρα για να κάνω το αγαπημένο μου άθλημα», λέει. Από τις στιγμές που δεν μπορεί με τίποτα να ξεχάσει, είναι όταν πριν από δύο χρόνια την ώρα που σέρφαρε, εμφανίστηκε μπροστά της μια παρέα δελφινιών. «Η χαρά μου ήταν απερίγραπτη καθώς τα έβλεπα να κολυμπούν δίπλα μου», θυμάται και προσθέτει: «επίσης έχω βρεθεί μπροστά σε φάλαινα, ήταν τόσο υπέροχη!Χαίρομαι πάρα πολύ που η θάλασσά μας είναι ζωντανή. Εύχομαι να είναι πάντα τα νερά μας καθαρά για να μην υποφέρουν αυτά τα πλάσματα».

Η αυτοδίδακτη σέρφερ ξεκινάει την ημέρα της στις 6 το πρωί και αφού ψήσει ψωμί στον ξυλόφουρνο της αυλής της, κατεβαίνει στην πόλη για δουλειές. Μετά το μεσημεριανό γεύμα, κατευθύνεται προς τη θάλασσα κι αν ο καιρός το επιτρέπει θα επιδοθεί στο αγαπημένο της άθλημα. «Όταν δεν έχει ανέμους, κολυμπώ και κάνω κωπηλασία. Καμιά φορά πηγαίνω από το Αργοστόλι έως το Ληξούρι κωπηλατώντας», λέει. Το μυστικό της αντοχής της στα 81της χρόνια είναι ο υγιεινός τρόπος ζωής που ακολουθεί σε καθημερινή βάση. Όπως λέει, τρέφεται με φρέσκα λαχανικά και φρούτα, αποφεύγει την πολυφαγία και ασκείται διαρκώς. «Δεν έχω μάθει να κάθομαι. Παλεύω σαν το σκυλί από την ηλικία των δέκα ετών», διηγείται αναφερόμενη στα χρόνια που η μητέρα της την έδιωξε από το σπίτι για να πάει να εργαστεί στην Αθήνα. «Δε με άφηνε η οικογένειά μου να πάω σχολείο. Με έστειλε να καθαρίζω σπίτια στην πρωτεύουσα. Δεν είχα καν μαζί μου ρούχα και παπούτσια. Έφτιαξα σανδάλια από φύλλα και για κορδόνια χρησιμοποίησα κλωνάρια από σπάρτο. Έχω μάθει από πολύ μικρή να μην τα παρατάω», εξομολογείται συγκινημένη.

«Ζει ακόμη μέσα μου αυτός ο παλάβρας ο Οδυσσέας»

Στα μέσα Αυγούστου η κ. Αναστασία θα κάνει τον διάπλου Κεφαλλονιάς – Κυλλήνης επάνω στη σανίδα της προκειμένου να περάσει ένα μήνυμα αισιοδοξίας και να αποδείξει ότι η παραίτηση δεν είναι ποτέ λύση. Η ιστορία της πολυτάραχης ζωής της άλλωστε, από τα πέτρινα παιδικά χρόνια έως την μετανάστευσή της στην Ελβετία, όπου και έμεινε ως τα 65 της χρόνια, το αποδεικνύει περίτρανα. «Τραβάμε κουπί και προχωράμε, αφήνουμε τα δύσκολα και κοιτάμε μπροστά. Ακόμη και σε μεγάλη ηλικία μπορούμε να πετύχουμε πράγματα», λέει και καταλήγει χαμογελώντας «ζει ακόμη μέσα μου αυτός ο παλάβρας ο Οδυσσέας».