...ιστορίες που αξίζει να διαδοθούν!

Νανά Παλαιτσάκη: Το “respect Greece” και οι καθημερινές ιστορίες της ζωής στην Πόλη των Αγγέλων  

Από την Κέλλυ Φαναριώτη

Το δημοσιογραφικό της κοντέρ έχει καταγράψει χιλιάδες ώρες τηλεοπτικών πτήσεων. Συστήθηκε στο κοινό  με την έλευση κιόλας της ιδιωτικής τηλεόρασης, το 1989, καθώς ήταν η πρώτη που εκφώνησε δελτία ειδήσεων σε δύο μεγάλα κανάλια της χώρας, τον Αντένα και τον ΣΚΑΙ. Η Νανά Παλαιτσάκη είναι μια γυναίκα που δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις, μια ισχυρή προσωπικότητα που το όνομά της είναι συνδεδεμένο με την εγχώρια δημοσιογραφία.

Πριν από περίπου ένα χρόνο αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αθήνα και να εγκατασταθεί μόνιμα στην Πόλη των Αγγέλων, αφήνοντας πίσω της μια σπουδαία μιντιακή καριέρα. Σκοπός της ήταν να μεταδώσει στα πέρατα της οικουμένης το έργο των απανταχού Ελλήνων στις επιστήμες, τις τέχνες, την επιχειρηματικότητα και τον ανθρωπισμό.

«Το respect Greece θέλει να θυμίσει και το ποιοι ήμασταν, αλλά και το τι προσφέρουν οι σύγχρονοιΈλληνες και Ελληνίδες που επιχειρούν σε όλο τον κόσμο. Ξεκίνησα από την Αμερική με πρώτο σταθμό το Los Angeles, αλλά σκοπός είναι να κάνω συνεντεύξεις με όλους τους Έλληνες όπου κι αν ζουν και που αξίζουν “respect”, από τον ακαδημαϊκό και ερευνητή, όπως για παράδειγμα ο κύριος Φωκίων Εγκολφόπουλος που τα προγράμματά του τα χρηματοδοτεί η Nasa έως τη γυναίκα στην Κίναρο που είναι μια σύγχρονη «κυρά της Ρω», μου λέει .

Μάλιστα, δεν είναι λίγοι οι Έλληνες από κάθε γωνιά του κόσμου που επικοινωνούν μαζί της συγχαίροντας την για την προσπάθειά της να δημιουργήσει έναν δίαυλο επικοινωνίας για το κοινό καλό.

Η ζωή στο Λος Άντζελες

Η Νανά φροντίζει σχεδόν σε καθημερινή βάση να ενημερώνει τους χιλιάδες ακόλουθούς της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για τη νέα της ζωή αλλά και τον τρόπο ζωής στο Λος Άντζελες, μια πόλη που οι περισσότεροι γνωρίζουν μόνο μέσα από τον κινηματογράφο.

Όπως μου είπε, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα όμορφο μέρος, όπου η φύση οργιάζει αλλά οι αντιθέσεις είναι πολλές. Μια πόλη που φαντάζει γοητευτική από τη μεγάλη οθόνη, ωστόσο, είναι ιδιαίτερα σκληρή για τους κατοίκους της. «Πολύς πλούτος και αρκετή φτώχεια με διαφορά μερικών οικοδομικών τετραγώνων. Ο ανταγωνισμός για όσους θέλουν να επιχειρήσουν στον χώρο του θεάματος είναι κάτι περισσότερο από ανελέητος. Υπάρχουν χιλιάδες πολυτάλαντα άτομα που για να επιλεγούν δοκιμάζονται με αμείλικτα κριτήρια. Μπορεί να κάνουν για ένα ρόλο, casting σε 3.000 ηθοποιούς που είναι όλοι ταλέντα για να επιλέξουν έναν».

Επιπλέον, πρόκειται για μια από τις πιο ακριβές Πολιτείες των ΗΠΑ, στην οποία για να ζήσει κάποιος με σχετική αξιοπρέπεια χρειάζεται ένα εισόδημα της τάξης των 10.000 με 15.000 δολαρίων το μήνα. « Το ενοίκιο για μια γκαρσονιέρα στο West Hollywood, είναι περίπου 4000$ . Η ζωή είναι πανάκριβη, η υγεία είναι ιδιωτική και το κόστος μιας ασφάλειας που σου επιτρέπει πρόσβαση σε ιατρικές υπηρεσίες, φτάνει και τα 1.200 $ τον μήνα ενώ το γεύμα για δύο σ’ έναν « μέτριο εστιατόριο» κοστίζει περίπου 200 $. Απαγορεύεται το κάπνισμα παντού και τα πρόστιμα είναι πολύ μεγάλα, αν και απελευθερώθηκε η χρήση της κάνναβης. Τώρα, αν θελήσεις να πιεις ποτό εκτός σπιτιού μετά τις 2 το βράδυ, δεν μπορείς γιατί δεν πουλάνε πουθενά».

Ομογενείς

Όσο καιρό βρίσκεται στην Αμερική, έχει συναναστραφεί με Έλληνες που επιτελούν σπουδαίο έργο στις επιστήμες αλλά και με απλούς πολίτες που μετανάστευσαν στη δεκαετία ’50 κυνηγώντας μια καλύτερη ζωή στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.

«Υπάρχουν Έλληνες που πήγαν εκεί πριν σχεδόν 70 χρόνια χωρίς να έχουν απολύτως τίποτα. Ξεκίνησαν να στήνουν τη ζωή τους στην έρημο κυριολεκτικά. Εκείνη η γενιά έχει περάσει πολύ χειρότερα απ’ ότι ίσως εμείς σήμερα», εξηγεί.

Όμως, υπάρχει και η άλλη κατηγορία Ελλήνων που πήγαν εκεί για σπουδές και συνεχίζουν την καριέρα τους ως επιστήμονες διότι τα ερευνητικά κέντρα τους δίνουν τεράστιες δυνατότητες να συνεχίσουν την έρευνά τους.

« Αν στην Ελλάδα επικρατούσαν κριτήρια αξιοκρατίας, υπάρχουν υπέροχοι επιστήμονες που θα ήθελαν να γυρίσουν πίσω. Το ”σύστημα της παρέας” είναι που κρατάει πάρα πολλούς φανταστικούς συμπατριώτες μας στο εξωτερικό», εξηγεί και προσθέτει: «Οι Αμερικάνοι, μια πολιτισμική κοινωνία, που αποτελείται από Ινδιάνους, Βραζιλιάνους, Μεξικανούς, Ισπανούς, Ιρλανδούς, Κινέζους , Κορεάτες πέρασαν πριν από εμάς την κρίση που κατέστρεψε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Ολόκληρες περιοχές στο Los Angeles ερήμωσαν αλλά και στην Αμερική γενικότερα.Οι άνθρωποι ζούσαν στα αυτοκίνητά τους για μεγάλα διαστήματα. Υπάρχουν ακόμη περιοχές με «ερειπωμένα» σπίτια και δρόμοι στο Los Angeles, πολύ κοντά στους δρόμους της χλιδής, όπου «ζουν» άστεγοι για πολλές δεκαετίες. Εννοώ ότι , αυτοί οι άνθρωποι γεννιούνται στον δρόμο και πεθαίνουν στον δρόμο. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν θέλουν να τους δοθεί κατάλυμα γιατί τον «δρόμο» γνώρισαν για σπίτι και δεν επιθυμούν να τον αποχωριστούν και οι νόμοι στην Καλιφόρνια απαγορεύουν να δοθεί κατάλυμα σε κάποιον που δεν επιθυμεί να έχει. Η κρίση δυστυχώς δεν είναι ελληνική, είναι παγκόσμια».

You might also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More

Privacy & Cookies Policy