Νέα αρχή μετά τα 60: «Η δίψα για γνώση δε δαμάζεται, όσα χρόνια κι αν γράφει το κοντέρ»

Από την Κέλλυ Φαναριώτη 

«Υπάρχει εκεί έξω η αντίληψη ότι όσο μεγαλώνουμε, στενεύουν τα περιθώρια για εξέλιξη. Αυτό είναι λάθος. Φανταστείτε ότι εγώ από τα 40 μου χρόνια ήθελα να πάω στο σχολείο και δεν το αποφάσιζα. Παράλληλα με την οικογένεια, αισθανόμουν μεγάλη πια για να κάνω κάτι τέτοιο». Με τα παραπάνω λόγια η κυρία Μαρία Στασινοπούλου που πλέον διανύει την έκτη δεκαετία της ζωής της, μου εξηγεί πώς τα ηλικιακά στερεότυπα απέτρεψαν την ίδια κάποτε – και συνεχίζουν ακόμη και σήμερα να εμποδίζουν αρκετούς – από το να ακολουθήσει το όνειρό της.

Τελικά, με την παρότρυνση των παιδιών και των εγγονών της, γράφτηκε στο σχολείο, έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και από πέρυσι παρακολουθεί το πανεπιστήμιο Τρίτης Ηλικίας.

«Μάζευα για χρόνια στην ατζέντα μου τηλέφωνα από σχολεία δεύτερης ευκαιρίας. Αποφάσισα μετά από πολύ καιρό να κάνω το μεγάλο αυτό βήμα και δεν το μετάνιωσα στιγμή. Απέκτησα γνώσεις, έμαθα καλύτερα τον εαυτό μου, έγινα πιο κοινωνική και πλέον έχω νέα ενδιαφέροντα», δηλώνει.

Η ίδια αφού συνταξιοδοτήθηκε, ξεκίνησε το 2015 να παρακολουθεί μαθήματα σε σχολείο δεύτερης ευκαιρίας, το οποίο ολοκλήρωσε σε δύο χρόνια κι έπειτα πήγε σε βραδινό λύκειο. Μετά την ολοκλήρωση του τρίτου έτους, έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις, όμως, οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν της επέτρεψαν να προετοιμαστεί κατάλληλα κι έτσι δεν κατάφερε να κερδίσει μια θέση σε σχολή εντός Αττικής.

«Αρκετές ώρες της ημέρες ασχολούμαι με τη φροντίδα του υπερήλικα πατέρα μου, γεγονός που δεν μου έδωσε τη δυνατότητα να μελετήσω όσο θα έπρεπε για τις εξετάσεις. Όμως, δεν το έβαλα κάτω. Έκανα μια μικρή έρευνα, βρήκα το πανεπιστήμιο Τρίτης Ηλικίας, πήρα τηλέφωνο και δήλωσα συμμετοχή», σημειώνει με χαμόγελο.

Πώς θα μπορούσε άλλωστε να επαναπαυτεί μια και όλη της τη ζωή ήταν αρκετά δραστήρια; Ούσα παντρεμένη και μητέρα δύο κοριτσιών, εργαζόταν σε βιοτεχνία ρούχων, ενώ παράλληλα παρακολούθησε και μαθήματα σχεδίου και πατρόν προκειμένου να εξελίξει τη δουλειά της. Όταν τα παιδιά της αποκαταστάθηκαν και οι έγνοιες για εκείνα κατά κάποιον τρόπο ελαττώθηκαν, πήρε και πάλι τη ζωή στα χέρια της.

Το Πανεπιστήμιο Τρίτης Ηλικίας ονόματι ‘’People Behind’’ εδρεύει στον Κολωνό και δίνει την ευκαιρία σε άτομα άνω των 65 ετών να παρακολουθούν  εντελώς δωρεάν μαθήματα Ευρωπαϊκής Ιστορίας, Φιλοσοφίας, Θεάτρου και Πληροφορικής. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που υλοποιείται εδώ και περίπου μισό αιώνα στη Γαλλία, τη Βρετανία και άλλες χώρες, με μεγάλη επιτυχία.

«Μέσω της Μη Κερδοσκοπικής μας Οργάνωσης ονόματι People Behind πραγματοποιούσαμε από το 2017 κάποια πιλοτικά προγράμματα σε ΚΑΠΗ και Λέσχες Φιλίας. Η μεγάλη ανταπόκριση που υπήρξε από την πλευρά των ηλικιωμένων αλλά και τα αντίστοιχα πανεπιστήμια που λειτουργούν στο εξωτερικό, μας ενέπνευσαν. Κάπως έτσι ξεκίνησε το εγχείρημα αυτό και στη χώρα μας», μου λέει η συνιδρύτρια του πανεπιστημίου Μαρία Αστερίου.

Ο στόχος της ίδιας και τη Μαρίας δεν περιορίζεται μόνο στη διεύρυνση γνώσεων των ηλικιωμένων αλλά εστιάζει παράλληλα στην κοινωνικοποίησή τους καθώς και στην εξάσκηση του μυαλού και της μνήμης τους. «Η δραστηριότητα αυτή βελτιώνει την ποιότητα ζωής του διότι τους βοηθά να αποκτήσουν ψυχική και πνευματική ευεξία. Στο τέλος της ημέρας ωφελείται η υγεία τους», συμπληρώνει η κ. Αστερίου.

Το μοναδικό κριτήριο που υπάρχει για την παρακολούθηση των μαθημάτων είναι το κατώτατο όριο ηλικίας να είναι τα 65 έτη. Μέχρι στιγμής άνθρωποι όλων των κοινωνικών στρωμάτων και μορφωτικών επιπέδων έχουν δηλώσει συμμετοχή, γεγονός που φανερώνει την ανάγκη των ανθρώπων αυτών για μάθηση παρά το γεγονός ότι διανύουν την έβδομη δεκαετία της ζωής τους.

«Η ηλικία είναι μόνο ένας αριθμός και σε καμία περίπτωση δε θα έπρεπε να αποτελεί τροχοπέδη. Ακούω πολλούς ανθρώπους να λένε ότι ‘’ξόφλησαν’’ από κάποια χρόνια μετά. Αυτό είναι τεράστιο λάθος. Η δίψα για μάθηση και γνώση δεν δαμάζεται, όσο χρόνια κι αν γράφει το κοντέρ κάποιου», μου λέει με νόημα στο τέλος της κουβέντας μας η κυρία Μαρία. Και έχει δίκιο!