...ιστορίες που αξίζει να διαδοθούν!

Ο…καλλιτέχνης των νεκρών

Από την Κέλλυ Φαναριώτη 

Έναν διαφορετικό και πρωτότυπο τρόπο να πουν το «ύστατο χαίρε» στους αγαπημένους τους, έχουν σκαρφιστεί οι κάτοικοι στη Γκάνα της Αφρικής. Σε αντίθεση με τα κλασσικά φέρετρα από σκουρόχρωμο μαόνι και ξύλο κερασιάς της Δύσης, έχουν τη δυνατότητα να επιλέξουν πολύχρωμες ξυλόγλυπτες δημιουργίες γεμάτες φαντασία και πληροφορίες για τον αποθανόντα. Κι αυτό χάρη στον 33χρονο Eric Adjetey Anang, ο οποίος κληρονόμησε το «μικρόβιο» τη δημιουργίας από τον παππού του. Όπως μου είπε,  όλα ξεκίνησαν όταν στις αρχές της δεκαετίας του ’50, ένας αρχηγός παρήγγειλε από τον παππού του- που εργαζόταν ως ξυλουργός- ένα ξύλινο θρόνο στο σχήμα ενός τεράστιου καρπού κακάο, πάνω στον οποίο θα τον μετέφεραν οι υποτελείς του. «Δυστυχώς πέθανε χωρίς να το χαρεί και για να τον τιμήσουν, τον έθαψαν μέσα σε αυτό. Η ιδέα του άρεσε πολύ κι έτσι όταν πέθανε η γιαγιά  του, δημιούργησε για εκείνη ένα φέρετρο σε σχήμα αεροπλάνου επειδή αγαπούσε πολύ τα ταξίδια. Ο κόσμος εντυπωσιάστηκε και οι παραγγελίες διαδέχονταν η μία την άλλη», προσθέτει.

Σχήματα και χρώματα

Μέσα στα επτά περίπου χρόνια που ασχολείται με τις συγκεκριμένες «χαρούμενες» δημιουργίες, ο Εric, έχει κατασκευάσει φέρετρα σε σχήμα βιβλίου, ψαριού, πιάνου, μπύρας, λεωφορείου ακόμη και λιονταριού, ανάλογα με τις επιθυμίες των πελατών του.

Φέρετρο σε σχήμα αεροπλάνου.

«Η δημιουργία της “τελευταίας κατοικίας” έρχεται έπειτα από πολύωρη συζήτηση με την οικογένεια εκείνου που πέθανε. Σέβομαι απόλυτα τις συνήθειες και τις επιθυμίες του αποθανόντα και προσπαθώ να πραγματοποιήσω το τελευταίο του όνειρο όσο πιο πιστά μπορώ», εξηγεί.

Αναφορικά με τις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στα δυτικά πρότυπα για τη νεκρώσιμη ακολουθία και σε αυτά της Αφρικής, ο 33χρονος δημιουργός υπογραμμίζει πως στη χώρα του, η ιδέα του θανάτου είναι πολύ διαφορετική, καθώς τη θέση της θλίψης και του πόνου παίρνει η χαρά.

«Πρόκειται για μια μεγάλη γιορτή όπου οι προσκεκλημένοι τρώνε, πίνουν και συζητούν. Η ποσότητα του γεύματος που προσφέρεται μαρτυρά τον πλούτο της εκάστοτε οικογένειας. Οι δικές μου δημιουργίες δίνουν μια ακόμη πιο εύθυμη νότα στην τελετή. Όσο πιο χρωματιστό και περίεργο είναι το φέρετρο, τόσο πιο ευχάριστο κλίμα δημιουργείται», τονίζει.

Φέρετρο σε σχήμα βιβλίου που ο Eric έφτιαξε για μια δασκάλα. 

Οι αντιδράσεις της εκκλησίας

Ωστόσο, δεν είναι λίγες ο φορές που η εκκλησία έχει αντιδράσει στον τρόπο που ο ίδιος και οι πελάτες του, αντιλαμβάνονται την έννοια της κηδείας. «Οι δημιουργίες μου δεν είναι ευρέως αποδεκτές από την εκκλησία. Στη δυτική Αφρική υπάρχουν πολλές θρησκευτικές κοινότητες και η καθεμιά προσεγγίζει με διαφορετικό τρόπο τη νεκρώσιμη ακολουθία. Αρκετά συχνά τα φέρετρά μου μένουν έξω από την εκκλησία ενώ μία φορά ο πάστορας ζήτησε δύο φέρετρα για την ίδια κηδεία. Ένα συμβατικό κι ένα που δημιούργησα εγώ έπειτα από παραγγελία της οικογένειας», αναφέρει ο στενός φίλος του Eric, Jean-Michel Rousset.

Φέρετρο σε σχήμα παπουτσιού.

Ο Εric πάντως, δεν θεωρεί τον εαυτό του ξυλουργό ή νεκροθάφτη, αλλά καλλιτέχνη. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που αρκετά μουσεία και γκαλερί του δυτικού κόσμου, έχουν εκφράσει το ενδιαφέρον τους για τις δημιουργίες του. «Πρόσφατα μου ζητήθηκε από το Βρετανικό μουσείο να στείλω ένα δείγμα της δουλειάς μου, ενώ κατά καιρούς κάποια από τα έργα μου εκτέθηκαν στο μουσείο Quai Branly στο Παρίσι και στο ίδρυμα Vebrete στο Βέλγιο. Αρκετά συχνά με προσεγγίζουν συλλέκτες έργων τέχνης και γκαλερί ανά τον κόσμο προκειμένου να συνεργαστούμε. Τον περασμένο μήνα ήμουν προσκεκλημένος στην εβδομάδα σχεδιαστών στο Μιλάνο. Κάποιοι θεωρούν πως το φέρετρο δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα κομμάτι ξύλο. Για εμένα όμως είναι μια καλλιτεχνική δημιουργία που απαιτεί πολλή δουλειά, χρόνο και μεράκι ».

Μάλιστα, ο Eric δεν περιορίζει τη δραστηριότητά του στην αμιγώς αφρικανική αγορά αλλά επεκτείνει τις επιχειρηματικές του κινήσεις σε Ευρώπη και Αμερική. «Αυτή την περίοδο δέχθηκα μια παραγγελία από ένα ζευγάρι Δανών, οι οποίοι μου ζήτησαν να κατασκευάσω ένα φέρετρο σε σχήμα πιάνου ενώ ένας Αμερικανός παρήγγειλε ένα φέρετρο-μπύρα».

Αξίζει να επισημανθεί πως το κόστος των δημιουργιών του Eric κυμαίνεται από 600 έως 900 ευρώ όταν προορίζoνται για το εξωτερικό ενώ όταν πρόκειται να εκτεθούν σε κάποιο μουσείο ή γκαλερί η τιμή ανεβαίνει επειδή τα υλικά πρέπει να είναι πιο ανθεκτικά και κατά συνέπεια, πιο ακριβά.

 

You might also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More

Privacy & Cookies Policy