Ο καρκίνος την εποχή του κορονοϊού

Από την Κέλλυ Φαναριώτη

Εκατομμύρια καρκινοπαθείς κάθε ηλικίας δίνουν σκληρή και άνιση πολλές φορές μάχη για να κερδίσουν μια ακόμη ευκαιρία για ζωή, όμως, η πανδημία του Covid -19 που «χτύπησε» ξαφνικά την πόρτα του πλανήτη, αποτέλεσε ένα ψυχολογικό «χαστούκι» για τους ίδιους. Οι συστάσεις των ειδικών για τις ευπαθείς ομάδες κατέκλυσαν τους τελευταίους μήνες τις ζωές μας με αποτέλεσμα οι πιο ευάλωτοι να νιώθουν εντελώς μετέωροι μπροστά στους δύο αυτούς αόρατους εχθρούς.

Τα νέα ωστόσο, δεν είναι τόσο δραματικά κι αυτό διότι, σύμφωνα με τον ελληνικής καταγωγής καθηγητή  Ογκολογίας  και επικεφαλής της έρευνας για τον καρκίνο στο ερευνητικό κέντρο Robert H. Lurie στο Northwestern University του Σικάγο, Λεωνίδα Πλατανιά, δεν είναι λίγοι οι καρκινοπαθείς που προσβλήθηκαν από τον Covid -19 στις ΗΠΑ και ανάρρωσαν από τον ιό. «Δεν είναι όλες οι μορφές καρκίνου ίδιες» διευκρινίζει και εξηγεί: «Ασθενείς με οξεία λευχαιμία,  άτομα που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών καθώς και όσοι υποβάλλονται σε ανοσοθεραπεία, χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία έχουν σίγουρα αυξημένη ευπάθεια σε λοιμώξεις, όμως, αυτό δεν σημαίνει πως όποιος καρκινοπαθής νοσήσει από τον ιό αυτό, θα έχει σοβαρές επιπλοκές».

Υψίστης σημασίας είναι σύμφωνα με τον ίδιο η αυστηρή τήρηση των μέτρων προφύλαξης και, φυσικά, η τακτική επίσκεψη στο νοσοκομείο για την καθιερωμένη θεραπεία. Ο φόβος του κορονοϊού, λέει, δεν θα πρέπει να μας κρατήσει μακριά από τους γιατρούς καθώς η διακοπή της θεραπείας για έναν καρκινοπαθή μπορεί να αποβεί μοιραία για τη ζωή του. «Απαιτείται συνεννόηση με το γιατρό. Δεν πρέπει ο ασθενής να παίρνει πρωτοβουλίες και να διακόπτει τη θεραπεία επειδή φοβάται να πάει στο νοσοκομείο. Όσοι υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία επιβάλλεται να έχουν ένα πρόγραμμα με το γιατρό τους και να συνεχίσουν τη θεραπεία τους», λέει.

Η περίοδος της πανδημίας αποτελεί αναμφισβήτητα μια ιδιαίτερα τρομακτική εμπειρία για τους καρκινοπαθείς καθώς ζουν διαρκούς υπό τον φόβο της νόσησης. Σπουδαίο ρόλο στις περιπτώσεις αυτές παίζει, όπως λέει , το οικογενειακό περιβάλλον που οφείλει να είναι υποστηρικτικό και προστατευτικό. «Ο καρκίνος δεν είναι θανατική καταδίκη, όπως ήταν παλιά», υπογραμμίζει.

Αν και η επιστήμη και ειδικότερα ο κλάδος της Ιατρικής έχει αναμφισβήτητα σημειώσει μεγάλη πρόοδο με αποτέλεσμα ασθένειες που κάποτε οδηγούσαν τον πάσχοντα στο θάνατο, σήμερα να ελέγχονται πλήρως με φαρμακευτική αγωγή,  το ερώτημα που προκύπτει αβίαστα και που λίγο πολύ όλους μας έχει απασχολήσει, είναι για ποιο λόγο αφού η επιστήμη έχει κάνει άλματα, δεν έχει βρεθεί ακόμη θεραπεία για τον καρκίνο. «Ο καρκίνος δεν είναι μια οντότητα, μια αρρώστια μόνο. Είναι πολλά είδη και μορφές που έχουν διαφορετική συμπεριφορά και ανταπόκριση στις θεραπείες. Κάποιες μορφές του όπως για παράδειγμα ο καρκίνος του μαστού στα αρχικά στάδια θεραπεύονται πλήρως, κάποιες άλλες όχι. Είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη για να πούμε ότι η επιστήμη έχει νικήσει τον καρκίνο.  Δε θα είναι κάτι μαγικό που θα συμβεί πολύ γρήγορα. Θα πάρει σίγουρα πολλά χρόνια αλλά βλέπουμε σημαντικές προόδους σε κάποια είδη», εξηγεί.

«Η Ελλάδα πέτυχε κάτι εντυπωσιακό»

Αναφερόμενος στην περίπτωση της χώρας μας, ο δρ. Πλατανιάς δήλωσε εντυπωσιασμένος από τον χειρισμό της κυβέρνησης και την ανταπόκριση των Ελλήνων πολιτών στην έκτακτη αυτή κατάσταση που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν. «Έγινε εξαιρετική δουλειά και οι μικροί, συγκριτικά με άλλες χώρες, αριθμοί κρουσμάτων και θανάτων οφείλονται αναμφισβήτητα στο Lockdown που έγινε πολύ γρήγορα», σημειώνει.

Τέλος, σχολιάζοντας τις απόψεις διάφορων επιστημόνων και μη που εκτιμούν πως η γρίπη είναι πιο θανατηφόρα από τον Covid – 19, ο ομογενής επιστήμονας λέει: «Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για εμένα πως ο κορονοϊός είναι πολύ χειρότερος από τη γρίπη. Εκτός από την εξαιρετικά γρήγορη μετάδοσή του, το 20% των νοσούντων στις ΗΠΑ παρουσιάζουν πολύ σοβαρά συμπτώματα και η κλινική τους εικόνα είναι πολύ βαριά», λέει και καταλήγει: «επιστήμονες από κάθε γωνιά του κόσμου κάνουν αγώνα δρόμου για το εμβόλιο. Ελπίζω σύντομα να το έχουμε στη διάθεσή μας».