Πολέμησε το ISIS και τώρα βοηθά τους πυρόπληκτους στο Μάτι

Από την Κέλλυ Φαναριώτη

Κάποιοι θα τον χαρακτήριζαν ρομαντικό, άλλοι τολμηρό και οι περισσότεροι ακόμη και τρελό καθώς για πολλούς η επιλογή του να αφήσει της βολή της καθημερινότητάς του  κυνηγώντας τα γεγονότα στα μήκη και τα πλάτη της Γης δεν είναι ό,τι καλύτερο. Ο ίδιος δηλώνει ότι απλά κάνει το καθήκον του ως άνθρωπος σπεύδοντας όπου υπάρχει ανάγκη να προσφέρει απλόχερα τη βοήθειά του. Ο λόγος για τον 30χρονο βραβευμένο και υπερδραστήριο Ιταλό δημοσιογράφο Κλαούντιο Λοκατέλι που βρέθηκε στην Αθήνα από τα τέλη Ιουλίου, όταν η φονική πυρκαγιά κατέκαψε την ανατολική Αττική σκοτώνοντας 98 ανθρώπους. Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που ο νεαρός Κλαούντιο αφήνει πίσω του τη ζωή του και την επιτυχημένη δημοσιογραφική του καριέρα – με ανταποκρίσεις από την κηδεία του Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα έως την κρίση στην Παλαιστίνη – και ταξιδεύει για να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Πριν από περίπου δύο χρόνια πήρε τη γενναία απόφαση να παίξει τη ζωή του ”κορόνα γράμματα” και να καταταχθεί εθελοντικά εναντίον του ISIS στη Συρία.

«Δε μπορούμε να παραπονιόμαστε για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο και να μην κάνουμε τίποτα. Όταν στις 23 Ιουλίου είδα τι έγινε στη χώρα σας, αμέσως σκέφτηκα ότι δε μπορώ να κάθομαι και απλά να κοιτάζω τις εξελίξεις από το κινητό μου. Ξεκίνησα μια διαδικτυακή καμπάνια στήριξης των πυρόπληκτων, μάζεψα 1.000 ευρώ από Ιταλούς πολίτες και ήρθα στην Ελλάδα μαζί με κάποια άτομα, με τα οποία φτιάξαμε μια μικρή ομάδα αλληλεγγύης», μου λέει ο ίδιος.

Το πρόγραμμά του στην Αθήνα ξεκινά από νωρίς το πρωί με την επίσκεψή του στο Πολιτιστικό και Αθλητικό  Κέντρο της Νέας Μάκρης, όπου μεταξύ άλλων βοηθά στην αποθήκευση και διαχείρηση των προϊόντων που καθημερινά καταφθάνουν από δωρεές. «Στη συνέχεια μεταφέρω με το όχημά μου τους ανθρώπους που επλήγησαν από τη φωτιά και μετά παραδίδω γεύματα από σπίτι σε σπίτι. Όλη αυτή τη διαδικασία την καταγράφω και το βράδυ δουλέυω στον υπολογιστή μου και μέσα από την  επίσημη σελίδα μου στο Facebook με την ονομασία ‘‘Claudio Locatelli – Il giornalista combattente”,  γνωστοποιώ στους Ιταλούς την κατάσταση και τους δείχνω με ποιον τρόπο μπορούν να βοηθήσουν». Με τα χρήματα που συγκέντρωσε από τη διαδικτυακή του καμπάνια, αγόρασε είδη πρώτης ανάγκης από ελληνικά σουπερμάρκετ προκειμένου αυτά να διατεθούν στους έχοντες ανάγκη.

Καθόλη τη διάρκεια της αποστολής του στη χώρα μας ο 30χρονος δημοσιογράφος φορά μια συγκεκριμένη στολή που στην πίσω πλευρά γράφει «Δράση Αλληλεγγύης», στο μπροστινό μέρος υπάρχει η ιταλική σημαία και στα πλάγια η ελληνική καθώς κι ένα γαλόνι με το σύμβολο του YPG, των Μονάδων Λαϊκής Προστασίας που μάχονται στα Βόρεια της Συρίας κατά του ISIS.

«Τη συγκεκριμένη σημαία την κουβαλώ πάντα μαζί μου με μεγάλη υπερηφάνεια διότι αποτυπώνει την έννοια της αλληλεγγύης των λαών. Στη Συρία ο εχθρός ήταν ο ISIS, εδώ η φωτιά. Οπουδήποτε υπάρχει ανάγκη, υπάρχει και αλληλεγγύη κι αυτό φροντίζω να το δείχνω με πράξεις μαζί με την ομάδα μου», επισημαίνει. Στις 27 Φεβρουαρίου 2017 πήγε στο Ιράκ κι από εκεί πέρασε τα σύνορα για να φτάσει στη Συρία. Όπως λέει, την κίνησή του αυτή την προετοίμαζε από το 2015 και στόχος του ήταν να απελευθερωθεί η Ράκκα, το προπύργιο του Ισλάμικού Κράτους στη Συρία. Όταν πια πάτησε σε ελεγχόμενο από Κούρδους έδαφος, ζήτησε να καταταγεί στο Διεθνές Τάγμα της Ελευθερίας, του ξένου σώματος του στρατιωτικού τμήματος των Κούρδων που αποτελούταν από αρκετούς δυτικούς που άφησαν τις ζωές τους και πήγαν στη Μέση Ανατολή για να πολεμήσουν.

Αφού έγινε δεκτός, παρακολούθησε την ειδική εκπαίδευση που απαιτούταν, η οποία κράτησε ένα μήνα και περιελάμβανε μεταξύ άλλων το χειρισμό του όπλου,την εκμάθηση της κουρδικής γλώσσας αλλά και της κουρδικής ιστορίας. «Σε όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσης, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στο ζήτημα της καταπίεσης των γυναικών από το Ισλαμικό Κράτος και την προώθηση της ισότητας των φύλων», προσθέτει.

Τους επτά μήνες που πολέμησε στη Συρία, ήρθε αντιμέτωπος με τη φρικαλεότητα του πολέμου και είδε φίλους του να ξεψυχούν μπροστά στα μάτια του. Ο ίδιος νιώθει ιδιαίτερα τυχερός που κατάφερε να γυρίσει ζωντανός από το πεδίο μάχης. Όπως λέει, δεν έχει αντικρίσει ποτέ του πιο σκληρές εικόνες. Τα πιο όμορφα όμως λεπτά της ζωής του τα έζησε στην κηδεία του Νέλσον Μαντέλα, στη Νότιο Αφρική. « Είδα πλήθη προερχόμενα από εντελώς μεταξύ τους διαφορετικούς πολιτισμούς να αποτίουν φόρο τιμής σε έναν άνθρωπο που αγωνίστηκε και φυλακίστηκε για την εξάλειψη των διακρίσεων. Αυτό που βίωσα εκείνη την ημέρα δε μπορεί να συκριθεί με τίποτα άλλο», καταλήγει.