...ιστορίες που αξίζει να διαδοθούν!

Σκλάβοι για 18 δολάρια

[cl-ib][cl-ib]Από την Κέλλυ Φαναριώτη 

Οι σκληροί αγώνες ολόκληρης της ανθρωπότητας για την κατάργηση της δουλείας, μετά από αιώνες βάναυσης και ακραίας εκμετάλλευσης, δεν κατόρθωσαν να εξαλείψουν το φαινόμενο. Αντιθέτως, σήμερα ο αριθμός των σύγχρονων σκλάβων πολλαπλασιάζεται φτάνοντας – σύμφωνα με την οργάνωση «Ελευθερώστε τους σκλάβους»- τα 27 εκατομμύρια παγκοσμίως.

Όπως επισημαίνει η Αμερικανή φωτορεπόρτερ Liza Kristine, που τα τελευταία χρόνια έχει καταγράψει με τη φωτογραφική της μηχανή τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας σε περισσότερες από εκατό χώρες στον κόσμο, πρόκειται για αριθμό διπλάσιο από αυτόν των ανθρώπων που είχαν μετακινηθεί από την Αφρική κατά την διάρκεια της υπερατλαντικής διακίνησης σκλάβων.

«Πριν από 150 χρόνια ένας σκλάβος γεωργίας κόστιζε τρεις φορές περισσότερο από το μέσο όρο του ετήσιου μισθού ενός Αμερικάνου. Δηλαδή 50.000 δολάρια με τη παρούσα αξία των χρημάτων. Παρόλα αυτά, σήμερα οικογένειες μπορούν να σκλαβωθούν για ολόκληρες γενεές για χρέη ύψους μόλις 18 δολαρίων. Η σκλαβιά είναι εμπόριο. Τα αγαθά που παράγονται από σκλάβους έχουν αξία, ενώ οι ίδιοι είναι αναλώσιμοι» δηλώνει.

«Στην πραγματικότητα», προσθέτει η κα. Κristine, « πρόκειται για ανθρώπους που έχουν εξαπατηθεί από ψεύτικες υποσχέσεις για μια καλή εκπαίδευση και μια καλύτερη δουλειά. Στην ουσία όμως, είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν χωρίς χρήματα, υπό την απειλή βίας και χωρίς καμία επιλογή διαφυγής».

Σύγχρονη βαρβαρότητα

Μέσα από το φωτογραφικό της φακό, έχει έρθει αντιμέτωπη με την κτηνωδία της σκλαβιάς χωρίς ωστόσο να μπορεί να αντιδράσει. Όπως εκμυστηρεύεται, σε πολλές αποστολές θέλησε να πάρει τους νεαρούς σκλάβους από τις περιοχές όπου δούλευαν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες και να τους επιστρέψει στις οικογένειές τους, απ’ όπου και είχαν απαχθεί.

«Κάποια στιγμή, βρέθηκα σε κλιβάνους τούβλων στην Ινδία. Οι νεαροί σκλάβοι ήταν πολύ βαριά ντυμένοι σε θερμοκρασία 54 βαθμών Κελσίου και δούλευαν σιωπηλά χωρίς διάλειμμα για φαγητό ή νερό επί 17 ώρες. Ένιωσα τόσο πολύ τον πόνο και τη σκληρότητα που αντιμετώπιζαν, που μου ήρθε αυθόρμητα να κλάψω. Ένας αμπολισιονιστής μου είπε αμέσως «Λίζα μην το κάνεις, όχι εδώ». Μου εξήγησε πως τέτοιοι συναισθηματισμοί ήταν επικίνδυνοι σ ένα τέτοιο μέρος, όχι τόσο για εμένα, αλλά για τα παιδιά. Δεν μπορούσα ούτε να τους δώσω χρήματα, ούτε να τους πάρω από εκεί. Οποιαδήποτε τέτοια κίνηση θα έθετε σε ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο τα παιδιά και θα τους δημιουργούσα επιπλέον προβλήματα απ’ όσα ήδη είχαν».

Μια εξίσου συγκλονιστική εμπειρία βίωσε στη λίμνη Βόλτα στη Γκάνα, τη μεγαλύτερη τεχνητή λίμνη παγκοσμίως όπου περίπου 4.000 παιδιά ψαρεύουν ατελείωτες ώρες και πολλά από αυτά πνίγονται διότι δεν γνωρίζουν κολύμπι. « Τα πολύ λεπτά κλαδιά των δέντρων που είναι βυθισμένα στη λίμνη συνήθως μαγκώνουν τα δίχτυα του ψαρέματος με αποτέλεσμα τα παιδιά να ρίχνονται στο νερό ώστε να τα ξεμπλέξουν. Πολλά απ’ αυτά πνίγονται», αποκαλύπτει.

Μικροί ψαράδες στη λίμνη Βόλτα στη Γκάνα.Τους συνάντησε στις 5 το πρωί, την ώρα που κουβαλούσαν τα τελευταία τους ψάρια. Όταν τα δίχτυα είναι γεμάτα, ζυγίζουν τέσσερις τόνους

Πάντως, στόχος της Kristine, είναι μέσα από τις φωτογραφίες της να προκαλέσει συγκίνηση στην κοινή γνώμη, προκειμένου να επηρεάσει ανθρώπους ανεξαρτήτως χρώματος και εθνικότητας. Οι εικόνες που τα τελευταία τέσσερα χρόνια έχει καταγράψει με τη φωτογραφική της μηχανή ελπίζει να «ξυπνήσουν μια δύναμη, σε όσους τις κοιτούν κι η δύναμη αυτή με τη σειρά της, να ανάψει μια φωτιά που θα ρίξει φως στη σκλαβιά, επειδή χωρίς αυτό το φως το κτήνος της σκλαβιάς θα εξακολουθεί να ζει στις σκιές».

Δύο αδέρφια στο Νεπάλ κουβαλούν μεγάλες πλάκες σχιστόλιθου, τις οποίες σηκώνουν από το κεφάλι τους με σχοινί.

«Ελευθερώστε τους σκλάβους»

Κεντρικό ρόλο στην αντιμετώπιση της μάστιγας της σύγχρονης σκλαβιάς, παίζει η οργάνωση “Free the Slaves”, που μόνο το 2012, έχει καταφέρει να βοηθήσει στην απελευθέρωση περισσότερων από 1.750 ανθρώπων.

«Έχουμε κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου σε παγκόσμιο επίπεδο από το 2000, ενημερώνοντας τον κόσμο πως δυστυχώς η δουλεία υφίσταται ακόμη. Ενημερώσαμε κυβερνήσεις, παγκόσμιους οργανισμούς και θρησκευτικές οργανώσεις ενώ καταφέραμε να αναθεωρήσουμε νόμους σε είκοσι έθνη και να επιδράσουμε σε τέσσερις πράξεις του αμερικάνικου κογκρέσου», μου λέει ο διευθυντής της οργάνωσης Terry FitzPatrick.

Σύμφωνα με τον ίδιο, η καταπολέμηση του σύγχρονου δουλεμπορίου είναι εφικτή μόνο αν οι μεγάλες επιχειρήσεις ξεκινήσουν την προώθηση της φιλοσοφίας του δίκαιου και αλληλέγγυου εμπορίου που δεν προκύπτει από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Οι καταναλωτές θα πρέπει με τη σειρά τους να απαιτήσουν μια ηθική και υπεύθυνη κατανάλωση που θα αφορά προϊόντα που προέρχονται από μικρούς παραγωγούς από φτωχές χώρες. Επιπλέον, όπως διευκρινίζει ο κ FrizPatrick, οι πολίτες να συμμετέχουν σε εκστρατείες ενημέρωσης και προγράμματα εκπαίδευσης που προωθούν τις αξίες μιας εναλλακτικής, δίκαιης οικονομίας και υπεύθυνης κατανάλωσης. «Πρέπει συλλογικά αλλά και ο καθένας ατομικά να δράσουμε. Η δουλεία είναι παντού παράνομη κι όμως υφίσταται παντού», καταλήγει.

Ο μικρός Κofi είναι ένα από τα πολλά παιδιά που κατάφερε να ελευθερωθεί με τη βοήθεια της οργάνωσης “Free the Slaves” και να ζήσει ξανά με την οικογένειά του. 

You might also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More

Privacy & Cookies Policy