...ιστορίες που αξίζει να διαδοθούν!

Τα κορίτσια της Εθνικής Αστέγων έβαλαν “γκολ στη φτώχεια”

Από την Κέλλυ Φαναριώτη

«Είχα πολύ άγχος αλλά μέσα στον αγωνιστικό χώρο τα ξέχασα όλα κι έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους, έμαθα να παίζω με τους κανόνες του παγκόσμιου κυπέλλου και πέρασα πολύ όμορφα.  Η Εθνική Αστέγων μου προσφέρει πολλά αλλά κυρίως το συναίσθημα ότι ανήκω κάπου». Με τα παραπάνω λόγια η 14χρονη Αγγελική που ζει σε ορφανοτροφείο περιγράφει στη «δημοκρατία» την εμπειρία της από  τη συμμετοχή της στο φετινό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Κοινωνικού Ποδοσφαίρου που διεξήχθη στο Γκρατς της Αυστρίας από τις 4 έως τις 6 Ιουλίου.

Με κεντρικό σύνθημα «Γκολ στη Φτώχεια» 14 ομάδες  αποτελούμενες από ανθρώπους που βιώνουν τον αποκλεισμό σε 11 χώρες της γηραιάς ηπείρου, έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό περνώντας παράλληλα το πανανθρώπινο μήνυμα της χαράς που προσφέρει ο αθλητισμός. Η Ελλάδα την οποία εκπροσωπούσε η Εθνική Ποδοσφαίρου Αστέγων Γυναικών κατέκτησε την 6η θέση στο τουρνουά,  το οποίο συγχρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Εράσμους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και  διοργανώθηκε από το Ίδρυμα του Παγκοσμίου Κυπέλλου Αστέγων και την αυστριακή πρωτοβουλία «Goal-Caritas».

Ήταν η πρώτη φορά που η Αγγελική συμμετείχε σε παγκόσμιο αγώνα, μιας και το νεαρό της ηλικίας της δεν της επέτρεπε να πάρει μέρος σε προγενέστερους αγώνες με την Εθνική Ομάδα Αστέγων Γυναικών. «Μέχρι πρότινος έπαιζα μόνο εντός Ελλάδας αλλά η φετινή εμπειρία ήταν ανεπανάληπτη. Ήμουν πολύ συγκεντρωμένη στο στόχο μου και με τα υπόλοιπα κορίτσια της ομάδας υπήρχε απίστευτο δέσιμο, τόσο εντός, όσο και εκτός γηπέδου», σημειώνει. Όπως λέει, παρά το γεγονός ότι τραυματίστηκε στον τετρακέφαλο, είναι κάτι που θα ξαναέκανε με ευχαρίστηση και παροτρύνει ανθρώπους που δεν ξέρουν για την Εθνική Αστέγων, να ενημερωθούν και να μπουν στην ομάδα.

Εξίσου ιδιαίτερη ήταν η εμπειρία του τουρνουά και για την 21χρονη Έλενα που ζει σε δομή αστέγων. Έχοντας συμμετάσχει κατά το παρελθόν σε αγώνες σε Βουλγαρία και Φινλανδία με την Εθνική Αστέγων, φέτος δεν είχε τόσο άγχος. «Ήμουν πιο άνετη από ποτέ και πήγα πολύ καλά. Όλα τα κορίτσια της ομάδας είμαστε αγαπημένα κι αυτό βγήκε και στους αγώνες», δηλώνει. Όταν πριν από περίπου ενάμισι χρόνο την ενημέρωσαν οι υπεύθυνοι της δομής στην οποία ζει για την Εθνική Αστέγων, δεν φανταζόταν πως σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα θα άλλαζε η στάση ζωής της. «Είχα πολύ ελεύθερο χρόνο κι αποφάσισα να το δοκιμάσω.  Η συμμετοχή μου στην ομάδα αυτή με έκανε καλύτερο άνθρωπο και με έμαθε να διαχειρίζομαι με σύνεση τις νίκες και τις ήττες στη ζωή μου, όχι μόνο στο ποδόσφαιρο. Έμαθα να σέβομαι τις ανάγκες των άλλων και να ξεπερνώ τον εαυτό μου», καταλήγει.

 

*Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “Δημοκρατία” στις 13-07-18

You might also like

This website uses cookies to improve your experience. We'll assume you're ok with this, but you can opt-out if you wish. Accept Read More

Privacy & Cookies Policy