Το χρονικό της ταλαιπωρίας ενός τυφλού καθηγητή στην Ικαρία

Από την Κέλλυ Φαναριώτη

Το μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα της αποσαθρωμένης κατάστασης που επικρατεί στη δημόσια εκπαίδευση της χώρας μας και ειδικά στις εσχατιές της φέρνει στην επιφάνεια η ιστορία του 32χρονου τυφλού  καθηγητή μουσικής από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος διορίστηκε τον φετινό Οκτώβριο στην Ικαρία και κλήθηκε να δουλέψει σε πέντε σχολεία του νησιού.

Ο Στέφανος Ευφραιμίδης, παρότι αρχικά ενθουσιάστηκε με το γεγονός ότι θα δούλευε στην Ικαρία, μόλις ήρθε αντιμέτωπος με τις μεγάλες αποστάσεις του νησιού, οι οποίες δεν μπορούν να καλυφθούν με το υπάρχον λεωφορείο που ανήκει σε ιδιώτη αυτοκινητιστή, απογοητεύτηκε. Για να μπορέσει να είναι συνεπής στην παράδοση των μαθημάτων, έπρεπε να πηγαίνει με ταξί, το κόστος του οποίου ανερχόταν στα 460 ευρώ τον μήνα.

«Θα έπρεπε καθημερινά να πληρώνω ταξί, να μαζεύω αποδείξεις και στο τέλος του σχολικού έτους θα έπαιρνα πίσω τα χρήματα. Δεν το δέχθηκα διότι, αν δαπανούσα 460 ευρώ μηνιαίως στη μετακίνησή μου, δεν θα μπορούσα να επιβιώσω», μου λέει ο ίδιος τονίζοντας πως το θέμα αυτό δεν αφορά μόνο εκείνον που αντιμετωπίζει πρόβλημα με την όρασή του, αλλά όλους τους συναδέλφους του που δεν έχουν δικό τους μεταφορικό μέσο. 

Με παρέμβαση του προέδρου ΕΛΜΕ Ικαρίας – Φούρνων Χρήστου Δάμαλου το πρόβλημα του Στέφανου λύθηκε πριν από λίγες ημέρες και πλέον εργάζεται σε τρία σχολεία που είναι σε κοντινότερη απόσταση από το σπίτι του, ωστόσο δύο σχολεία στον Αγιο Κήρυκο έμειναν χωρίς καθηγητή μουσικής. «Διορίστηκα στο Γυµνάσιο Ευδήλου και νοίκιασα σπίτι στην περιοχή. Το αποτέλεσμα δεν με ικανοποιεί διότι στόχος μου δεν ήταν να μείνουν χωρίς καθηγητή το γυμνάσιο και το λύκειο Αγίου Κηρύκου αλλά να βρεθεί λύση στον τρόπο που θα μετακινούμαι» λέει με παράπονο και προσθέτει: «Πηγαινοέρχομαι με αυτοκίνητα συναδέλφων, ουσιαστικά εξαρτώμαι από αυτούς».

Η απώλεια όρασης στα 17 του χρόνια

Σε κάθε περίπτωση, η ακαταμάχητη δίψα για ζωή και η ισχυρή θέληση είναι μόνο κάποια από τα χαρακτηριστικά που μπορεί να προσδώσει κανείς στον νεαρό καθηγητή από τη Θεσσαλονίκη, ο οποίος έχασε την όρασή του όταν ήταν 17 ετών. «Τελείωσα κανονικά το λύκειο, στη συνέχεια πήγα στο πανεπιστήμιο και μετά στην Ολλανδία μέσω του προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών. Δεν το έβαλα κάτω, δεν ένιωθα ότι μου λείπει κάτι» λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια. Σήμερα, εκτός από τα μαθήματα μουσικής που παραδίδει, ασχολείται παράλληλα με την ορειβασία, ενώ πριν από λίγους μήνες ολοκλήρωσε το πρώτο τραγούδι του με στίχους και μουσική του ίδιου.

Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να ακούσετε: