Περιπλανώμενοι Έλληνες εθελοντές βοηθούν την Αφρική
Μια εξωφρενικά μεγάλη απόσταση που ξεπερνά τα 15.000 χιλιόμετρα αποφάσισε να καλύψει ένα νεαρό ζευγάρι Ελλήνων στην προσπάθειά του να βρει το αντίδοτο στην οικονομική κρίση.Η Δώρα Μπίτση και ο Ελπιδοφόρος Χρυσοβέργης έφυγαν από την Ελλάδα και πήγαν στο Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής προκειμένου να βρουν ένα καλύτερο μέλλον. Αφού έμειναν εκεί για δυο χρόνια, διαπίστωσαν ότι ήθελαν να κάνουν κάτι διαφορετικό κι έτσι αποφάσισαν να δώσουν έναν εμφατικό τόνο στην επιστροφή τους στη χώρα μας.
Η ιδέα είναι να διασχίσουν μέσα έξι μήνες έντεκα χώρες, να κινηματογραφήσουν την εμπειρία τους και να δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ όπου θα καταγράφονται οι μοναδικές στιγμές τους στο μεγάλο αυτό ταξίδι. Κατά τη διάρκεια δε της διαδρομής, το νεαρό ζευγάρι έρχεται σε επαφή με τους ντόπιους και προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του σε ιδρύματα, ορφανοτροφεία και άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις.
Για να πετύχουν φυσικά κάτι τέτοιο, οι δυο νέοι χρειάστηκαν αρκετά χρήματα, τα οποία καιβρήκαν μέσα από μια διαδικτυακή καμπάνια, τα αποτελέσματα της οποία ήταν παραπάνω από ικανοποιητικά.
ΕΞΕΡΕΥΝΗΣΗ
Το περιπετειώδες ταξίδι τους ξεκίνησε πριν πέντε μήνες περίπου και αυτές τις ημέρες βρίσκονται στο Σουδάν. Όπως εξηγούν στο maga.gr, εκείνο που τους ώθησε στην απόφαση αυτή είναι η θέλησή τους για την εξερεύνηση μιας ηπείρου με ιστορία χιλιετιών όπως είναι η Αφρική.
«Το παρελθόν της και οι πολλές διαφορετικές κουλτούρες που συναντά κανείς εδώ εξιτάρουν κάθε ταξιδιώτη. Έτσι, μετά από δύο χρόνια εργασίας στο Κέιπ Τάουν, νοιώσαμε πως ήρθε η στιγμή να εξερευνήσουμε το μυστήριο της Αφρικής παίρνοντας το δρόμο της επιστροφής με μέσα μαζικής μεταφοράς», δηλώνουν χαρακτηριστικά επισημαίνοντας πως το πιο σημαντικό για εκείνους είναι το γεγονός πως μαζεύουν χρήματα για φιλανθρωπικό σκοπό. «Βοηθούμε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες συμμετέχοντας σε εθελοντικά προγράμματα σε Τανζανία, Κένυα και Αιθιοπία», συμπληρώνουν.
ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΚΑΙ ΟΦΕΛΗ
Το να διασχίσει κανείς τις χώρες της Αφρικής με μεταφορικό μέσο, δεν είναι εύκολη υπόθεση μιας και εγκυμονούν αρκετοί κίνδυνοι. Η διαδρομή που ως τώρα τους φόβισε περισσότερο ήταν εκείνη προς την κεντρική Μοζαμβίκη. Όπως μας λένε, πρόκειται για ένα μέρος όπου αντάρτες για αρκετό καιρό ήταν σε σύγκρουση με την κυβέρνηση, πράγμα που δυσκόλεψε αρκετά το ταξίδι τους. «Συνοδευόμενοι από ενισχυμένες δυνάμεις στρατού, περάσαμε από την επικίνδυνη ζώνη με αμάξι στο οποίο είχαμε κάνει ωτοστόπ λίγο πιο πριν και συνεχίσαμε το οδοιπορικό μας προς το φιλήσυχο Μαλάουι», υπογραμμίζουν.
Ωστόσο, οι μέχρι τώρα διαδρομές τους είχαν και πολύ όμορφες στιγμές που, όπως, δηλώνουν, στάθηκαν αφορμή για την αναθεώρηση πολλών πραγμάτων. «Τα ταξίδια είναι το μεγαλύτερο σχολείο κι αυτό επαληθεύεται καθημερινά στην περίπτωσή μας. Γνωρίζεις νέους πολιτισμούς, κουλτούρες, ανθρώπους που σου διευρύνουν τους πνευματικούς ορίζοντες. Βλέπεις τη ζωή από διαφορετική άποψη, αναθεωρείς τα πιστεύω σου και γίνεσαι αρκετά πιο ώριμος», αναφέρουν.
Κάποια από αυτά που τους χάρισαν τα ταξίδια στην Αφρική, είναι η υπομονή και η ανεκτικότητα σε πολλές και συχνά δύσκολες συνθήκες, η επαφή με τη φύση και τους ανθρώπους καθώς και η αναθεώρηση πολλών πραγμάτων που μέχρι πρότινος ήταν δεδομένα.«Μάθαμε να εκτιμάμε το παραμικρό που μας προσφέρεται, καθώς υπάρχει πολύς κόσμος που δεν έχει καν τα απαραίτητα», συμπληρώνουν.
Ενδεικτική είναι η περίπτωση ενός χωριού στην Τανζανία όπου οι κάτοικοι ζούσαν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα και τρεχούμενο νερό. «Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ την εβδομάδα που περάσαμε εκεί. Το μέρος αυτό είναι σχετικά απομονωμένο, περίπου 4 ώρες από την πρωτεύουσα, και πήγαμε εκεί για να δώσουμε ιατρικό εξοπλισμό που αγοράσαμε και να βάψουμε το καινούριο ιατρείο του χωριού με λεφτά που μαζέψαμε από φίλους και γνωστούς».
Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΦΡΙΚΗΣ
Έχοντας διασχίσει ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της αφρικανικής ηπείρου, δεν ήταν λίγες οι φορές που συναντήθηκαν με έλληνες που ζουν μόνιμα εκεί. Από το Μαλάουι και την Ουγκάντα ως την Αιθιοπία και την Τανζανία, ο ελληνισμός ζει και βασιλεύει προσαρμοζόμενος στις πιο δύσκολες συνθήκες χωρίς να ξεχνά τα χαρακτηριστικά που τον κάνουν μοναδικό.
Μέχρι στιγμής η φιλοξενία τους έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία και αισθανόμαστε πολύ υποχρεωμένοι. Βέβαια τρελούς μας ανεβάζουν, τρελούς μας κατεβάζουν που ταξιδεύουμε με αυτόν τον τρόπο, αλλά στηρίζουν υπερβολικά την προσπάθειά μας καθώς πιστεύουν και αυτοί πως πρέπει όλοι να μάθουμε περισσότερα πράγματα για την Αφρική και να τη δούμε με άλλο μάτι», λένε.
ΣΧΕΔΙΑ
Αν και ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί το ταξίδι τους και κατά συνέπεια το ντοκιμαντέρ με θέμα τις εμπειρίες τους από την Αφρική, ήδη η Δώρα και ο Ελπιδοφόρος έχουν θέσει καινούριο στόχο. Όπως μας αποκάλυψαν, θα ήθελαν πολύ να κάνουν κάτι ανάλογο στις χώρες της λατινικής Αμερικής συνδυάζοντας ξανά την εξερεύνηση με τη φιλανθρωπία.
«Παρόλο που είναι νωρίς για σχέδια, σκεφτόμαστε σοβαρά να μετακομίσουμε στον Καναδά για να δουλέψουμε για κάποιο διάστημα, με απώτερο σκοπό τη Λατινική Αμερική. Πάλι, με διάφορους τρόπους θα προσπαθήσουμε να συνδυάσουμε το ταξίδι με φιλανθρωπικό σκοπό, βοηθώντας τοπικές κοινότητες. Δε νομίζουμε πως θα αδειάσουν για πολύ καιρό τα σακίδιά μας, εάν βέβαια δεν μας έχουν αποκληρώσει οι γονείς μας μέχρι τότε», δηλώνουν χαριτολογώντας.
Πριν λίγες ημέρες κατάφεραν μέσω της καμπάνιας τους «Water4Life» στο indiegogo να συγκεντρώσουν το απαιτούμενο ποσό για τη δημιουργία γεώτρησης στο Σουδάν που θα παρέχει καθαρό νερό σε 1.200 άτομα.
Στόχος τους αυτή την περίοδο είναι η δημιουργία μιας δεύτερης γεώτρησης που θα παρέχει καθαρό νερό σε περισσότερους ανθρώπους. Περισσότερες πληροφορίες για τη συγκεκριμένη προσπάθεια, θα βρείτε στο www.indiegogo.com/projects/water4life-clean-water-for-sudan
Δημοσιεύθηκε στο maga.gr στις 10/11/14.